Etyka?! Dla niewiernych i innowierców! Nie dla dobrego wychowania!

Czy etyka w ogóle jest człowiekowi do życia potrzebna?

Przeczytałam właśnie artykuł, który udostępniam w tytule. Być może autor ma częściowo rację - etyka nie zbawi wszystkich ludzi na całym świecie, nie nauczy wszystkich racjonalnie myśleć, nie nauczy wszystkich słuchać i analizować wypowiedzi, nie nauczy wszystkich autorefleksji i skłonności do weryfikacji tego, co się wokół człowieka dzieje. Jednakże, skoro nie nauczy, to co z matematyką, językiem polskim, językiem angielskim czy fizyką etc., które również nie dla wszystkich są osiągalne w zakresie kompetencji, ale każdy ma równy do nich dostęp w polskiej edukacji, aby poznać choć podstawy tego, co może nam się w życiu przydać. Oczywiście, nie każdy te kompetencje nabywa - inaczej nie byłoby kłótni w Internecie o zwracanie uwagi o dbałość pisania po polsku z uwzględnieniem zasad ortografii, interpunkcji, stylistyki... Nie każdy chce. Każdy człowiek ma różne predyspozycje i może je wyćwiczyć albo udoskonalać, by w życiu robić to co lubi. Zatem jedni pójdą na studia, inni skończą jakąś szkołę zawodową czy technikum; jedni pójdą na kierunki humanistyczne, jeszcze inni na kierunki ścisłe - ale czy jest to powód do dyskryminacji edukacji? Czy w związku z tym, iż nie każdy człowiek chce się uczyć powinniśmy pozwolić na rozwój analfabetyzmu? Jeszcze nie tak dawno temu, nie wszyscy mieli dostęp do powszechnej edukacji - ten przywilej był dostępny tylko dla elity. Obecnie, gdy nauka stała się egalitarna, mało kto chce się uczyć - po co? Nie mamy szacunku do własnych pieniędzy, bo to z naszych podatków finansowana jest edukacja dzieci. Jednakże, jak uczyć, skoro dzieci nie chcą się uczyć, nie przychodzą na zajęcia, uważają, że nauka nic im w życiu nie pomoże, nic nie da, nie da pracy, przyjemności czy choćby właśnie telewizora w domu. Ok, zrozumiałe jest nabywanie dóbr, ale czy faktycznie sensem życia współczesnego człowieka jest zdobycie pieniędzy, by móc kupić telewizor i zmieniać programy telewizyjne? Czemu dorośli nie chcą pobawić się w tym czasie z dziećmi albo wspólnie odrobić zadanie domowe? Większość dorosłych idzie na łatwiznę i odrabia za dziecko zadania domowe - ale czy o to w tym wszystkim chodzi? Co gdy nas zabraknie? Dziecko dorośnie, a kto za nie pójdzie do pracy, kto za nie pomoże jemu dziecku w odrabianiu lekcji, kto za nie posprząta chociażby w mieszkaniu? Czy dzielimy obecnie ludzi na lepszych i gorszych? Na tych, co mogą się nie uczyć, bo wiedzą do czego dążą, a jednocześnie nie mają czasu dla własnych dzieci, więc zatrudniają niańki i korepetytorów, nie mają czasu dla drugiej połówki, więc mijają się w drzwiach, nie ma czasu i chęci na wspólne urządzenie mieszkania i sprzątania go, więc zlecają to firmom "dizajnerskim" i paniom, chcącym sobie dorobić jako sprzątaczka. Szczerze? Aż mnie się odechciało żyć w takim pionierskim kraju... W kwestii nauczania etyki - pozostawiam to Wam Drodzy Czytelnicy - ja sobie dziś pomarudziłam na ten świat, a od Was zależy jak dzieci będą postrzegać siebie i innych w uniwersalnych wartościach dobra, empatii, współczucia i refleksji.